|
История, а точнее легенда у этого дерева действительно есть и очень даже большая. Я перепечатал текст на белорусском языке из книги Анатолия Валахановича "Графы фон-Гуттэн Чапския на Беларуси", правда с огромными сокращениями и огромным количеством ошибок. Вот она:
“Надыходзіла вясна. У графскім парку маёнтка Станькава сышоу снег, і зямля пад ім была мяккая, вільготная. Яшчэ не было ніякіх кветак – на клумбах не прыжываюцца першыя падснежнікі, - але таямнічы водар зямлі быу такім моцным, такім дурманлівым, што дайшоу, урэшце, і да пакояу гаспадароу маёнтка Станькава. Ён прымусіу графіню Мальвіну ўскінуцца у адной толькі лёгкай кашулі з шырокоунага залататканага ложка, падбегчы да акна і расчыніць яго насустрач сонцу, цяплу, нечаканай радасці веснавому лёгкаму ветру.
... -Уставайце, граф! Няўжо вы хочаце праспаць такую цудоуную раніцу? – з усмешкай звярнулася графіня Мальвіна да некага, хто з пыхценнем вазіўся ў алькове, засланяючы вочы ад шматлікіх вясёлых зайчыкау.
… - Ну што ж, тады, мабыць настау час прыцягнуць да працы садоуніка. У мінулы год ён занадта марудзіу з нарцысамі, і яны у нас з’явіліся значна пазней, чым у сусудзяу, - па-дзелавому пачау разважаць граф Чапскі.
…І раптам на фоне трапяткіх веснаых дрэу яе вочы маладыя вочы вылучылі далёкую постаць. Чалавек у высокіх ботах ішоу па алеі, часта спыняючыся і падыходзячы то да аднаго, то да другога дрэва.
Чалавек моцна кульгаў на левую ногу. Графіня пазнала у ім садоуніка Стася.
… Старэышы сын селяніна Данілы, які жыў у суседня вёсцы ляхавічы, Станіслау, нарадзіўся калекам. Левая нага яго была шмат карацейшая за правую… У стаса з’явіліся вялікія здольнасці у садоунічай справе. Яго і узяў да сябе у маёнтак граф Чапскі.
…Хаця Стасю было толькі 27 галоу, ён здавауся амаль старым. Сутулы, мауклівы, зарослы жорсткай барадой… Стась сароміуся свайго калецтва, баяуся насмешак і здзекау, таму выконвау работу ціха, старанна.
Так было да тых часін, пакуль у маёнтку Станькава не з’явілась маладая гаспадыня Мальвіна.
…
… У тую сонечную раніцу, калі юная графіня упусціла у свій пакой праз акно вясну, Стась прыдумаў спосаб заслужыць пахвал сваёй гаспадыні.
Ён сказау графу Чапскаму, што хоча упрыгожыць станькаускую сядзібу трыма незвычайнымі кампазіцыямі з дрэу… (Их было 3 – Вера, Надежда и Любовь).
… У гэтым клопаце прайшла вясна і большая частка лета. Тады Стась аб’явіў графу Чапскаму, што работа яго скончана… Граф нават захацеу паглядзець на работу Стася загадзя, каб не сароміцца перад панамі-суседзямі.
… Першае дрэва было, быццам у захапленні і падзяцы узняушы рукі да неба чалавек, - Вера…
Скульптура ж, якая апавядала алегорыі Надзеі, была нібыта згорблены чалавек з кульбаю у зялёным доугім плашчы…
Алегорыя Кахання (та которая на фото) была самай незвычайнай. Трэцяе дрэва не мела падабенства да чалавечай постаці, але расло быццам бы дагары карэннямі. Як удалося садоуніку зрабіць усё так, нібыта вырвалі гэтае дрэва з глебы і, абкарнаушы усе галіны, утыркнулі вершалінаю ў зямлю! Падпарадкаваючыся нейкай невядомай сіле, карэнні, якія трапілі у нябёсы, выпусцілі лісце…
…І не вытрымала графіня. Пад гоман задаволенных гасцей кінулася яна, ахопленная неразумелым парывам, да садоуніка, і на вачах усіх гасцей пацалавала яго…
Толькі злёгку нахмурыуся граф Чапскі і тут жа пачау з энтузіязмам абмвркоуваць з гасцямі іншае. Усе рабілі выгляд, быццам нічога не адбылося.
Назаутра граф Чапскі абвінавау графіню Мальвіну у злішніх знаках увагі да садоуніка Стася.
- Паверце мне, вы жорстка памыляецеся! – Са слязамі у голасе апраўдвалася Мальвіна.
… Дык вы яшчэ і шкадуеце яго? – пачаў вар’яцець граф. – У ланцугі злачынца! Да вялікага валуна загадаю прыкуць! Голадам замару!
…Зоркай жнівеньскай ноччу да вялікага валуна(есть фото в альбоме “Станьково”), дзе быу прыкаваны Стась, хутаючыся у шырокі плашч, наблізілась графіня Мальвіна Чапская…
- Прабачце Мяне! Гэта я ва усім вінавата! – Прашаптала графіня.
- Не трэба, пані, - перарвау яе Стась.- Я удзячны вам, бо вы дапамаглі мне упэуніцца, што я таксама чалавек.
- ... Вось вам ключ ад вашых ланцугоў!, - працягнула яго графіня халопу. – Вызваляйсе сябе і ідзіце са Станькава. Вы дастойны свабоды!
- Што ж, хай будзе па-вашаму, добрая пані! – прагаварыу Стась, - Вы дапамаглі мне скінуць ланцугі і падказалі мне шлях да волі!.. – Сказау ён на развітанне графіне Мальвіне.
Прошло много лет, ушли из жизни станьковские графы Чапские, опустело их имение, одичал станьковский парк. Погибло от топора дерево Вера, вывезенно в Германию во время войны дерево Надежда.
А дерево Любовь(что в галерее) пережило все времена и невзгоды. И только оно и каменный валун, к которому был прикован садовник Стас, напоминают нам о удивительных событиях далёкого прошлого в имении Станьково графов Чапских.
Найдите время и загляните в деревню Станьково, что под Дзержинском! Тут вы всё и увидите!
Надеюсь вам было интересно!
_________________ 
|
Вход
FAQ
Поиск
Кстати,кто может рассказать о чудесах связанных со Святой,тоже обязательно пишите. 
